Catatan Harian Emak Rempong

Rusiah Allah

Ku : Aisha Khairunnisa

            Meuni asa wegah rek indit ka pasar téh, naha nya? Kuring kukulutus na jero haté, atuda keuheul aya wé halanagan téh, padahal mah loba jug-jugeun, loba beulieun, aya nu pesen barang kiriditan, biasa wé ari tukang kiridit mah, lumayanlah keur jajan barudak, tapi naha ku horéam rék jung téh? Kuring kalah gogoléhéan dina kasur, awak barau haseum gé diantep wé, da can mandi ti isuk, padahal wanci maju ka lohor, téréh dur bedug malah, tapi kalah es em esan wé jeung babaturan,

            ‘ di kedalaman hatiku...’ sora Ed Coustic dina hapé butut nu kuring, éta téh ringtone mun aya nu nelepon, ditingali nomerna teu wawuh, diantep sakedapan mah, sieun ah kuring trauma! Bongan sok aya waé nu sms atawa nelepon teu pupuguh, bari ngaheureuyan, jalma nu laliuer hungkul, teu peuting teu beurang, Gusti nu maha suci, na aya waé jelema nu teu uyahan téh nya, leuheung mun brownis atawa duren mah, coba ieu mah salaki batur, hayoh ngaheureyan ! dasar teu uyahan! Jelema teu boga tatakrama abong kuring ‘single parent’

            ‘di kedalaman hatiku’ kang Deden Ed Coustic nyanyi deui, euhh hapé téh hayang geura diangkat meureun, nomerna masih nu tadi, Bismillah mudah-mudahan lain jalma jahat atawa nu rek  niat ngahuereuyan,

            “Hallo!” cenah, gebeg kuring reuwas, lalaki geuning, teu waka dijawab,

            “Hallo!, Assalamu’alakum~” pokna deui, tapi kuring asa wawuh kana sora ieu, saha nya?

            “Haaloo walaikum salam!” kuring buru-buru ngajawan da bisi ngambek nu nelepon téh

            “Bu.. abdi yasir!” hah Yasir? Nu di Cianjur atawa di Bandung? Kuirng ngahuleng heula, nu di Bandung berarti pa Yasir carogena bu Warlina, mun nu di Cianjur berarti kang Yasir babaturan sa kleub nulis di FLP Cianjur

            “Abdi Ahmad Yasir” ohhh karek kuring apal ayeuna mah

            “Kumaha kang?”

            “Muhun kamari téh abdi ngiring pekanan di Masjid Agung, janji ka téh Yaumi badé ngiring kempel di bumi ibu enjing tabuh dua, mung abdi ayeuna ka musibahan!” sora kang Yasir jentré

            “Kunaon kang?” kuring kerung panasaran

            “Pun biang ngantunkeun bu!’ jawabna alon

            “Innalillahi wainna ilaihi roojiun, hapunten atuh kang abdi teu tiasa ngalayad!”

            “Wios bu, kitu we nya!”

            “Mangga! Wios kang insha Allah badé didugikeun ka téh Yaumi”

            “Asslamu’alaikum” kang yasir nutup obrolan

“Wa’alaikum salam!” teu diengkékeun deui, kuring buru-buru nga és ém és babaturan Flp nu aya monerna dina hape kuring, hiji SMS dibagikeun ka salapan urang,

            Teu lila ting torojol nu ngabales SMS

Pangheulana Om Hade

Om Hade      : innalillahi wainnailaihi roojiun. Iraha atuh bade ngalayad na?

Kuring           : duka tah kumaha saena we abdi mah ngiringan

Om hade       : hayu atuh pami badé urang sasarengan

Torojol deui ti téh Yaumi

Téh Yaumi    : innalilahi , kumaha bu badé ngalayad?

Kuring           : hayu waé ngiringan abdi mah

Teh yaumi     : kumaha pami tos lohor atuh?

Kuring           : hayu waé atuh, kana angkot nya méh caket ké antosan di bumi abdi atuh

Tuluy téh Asri,

Téh Asri         : innalilahi, pami badé ngalayad sareng nya!

Kuring           :mangga insha Allah, téh Yaumi ngajakan tos lohor

Téh Asri         : hayu waé abdi mah, ké urang sms heula téh Yaumi na

Kuring           : siipp J

Torojol deui ti kang Aris

Kang Aris      : innalillahi wa inna ilahi roo ji’un, punten téh nembe kabuka, abdi ti Bandungna sonten kamari téh, ieu mukena tos pajeng,

( heuheu kang Aris mah teu nyambung atuh! :P :P)

Kuring           : muhun, alhamdulilah hatur nuhun uninga bumi kang Yasir teu?

Kang aris      : di pengkereun toko Ekaria bu!

Kuring           : hhh caket atuh éta mah caket Ramayana nya?!

Kang aris      : muhun  bu! J

Téh Dewi nembé ngabales da sibuk di padamelanana

Dewi               : bu kumaha badé ngalayad? Abdi mah nuju damel moal ngiring

Kuring           ; muhun wios wé

Dewi               : salam wé nya ka kang Yasir

Kuring           : ok J

SMS teu eureun-eureun

Teh yaumi     : bu Om Hade ngajakkan sareng anjeunna badé nyandak mobil

Kuring           : Alahamdulillah atuh, ngiring wé yuk!

Teh yaumi     : siip lah méh teu kedah gentos angkot nya!

Kuring           : siip!

Om Hade norojol deui

Om Hade      : téh saya siap bawa mobil kita bareng aja ya!

Kuring           “ siip om! J

Om Hade      : janjian dimana?

Kuring           : maunya di rumah saya aja om

Om Hade      : dimana alamatna?

Kuring           : bla bla bla ... ngajelaskeun alamat kuring J

Om hade       : ah teu apal, di tempat nu apal we atuh!

Kuring           : oke di BCA tiasa teu? Atawa di CIMB?

Om Hade      : di CIMB wé nya

Kuring           : ok siipp, abis duhur nya!

Om hade       : siipp

Akhirna mah sapuk wéh, kuring, téh Yaumi, téh Asri jeung om Hade, opatan ka bumina kang Yasir, bari jeung teu apal tempatna, da sugan téh nu di gang Atik we, euhh sihoréng di Marwiati geuning!

Di sapanjanag jalan, aya deui nu ngiring téh, téh Defa jeung téh Nira, jadi wéh pinuh mobil téh, Alhamdulillah, teu keueung teuing, komo aya the bacpaker girl mah, néng Defa, moal nyasar sugan!

            “Hallo kang Yasir! Dimana alamat jelasna?’ kuring panasaran, da ari ka Taman Bunga Nusantara mah sok remen ulin ti bahuela gé, jaba aya lanceuk di dinya, tapi ari daerah Mariwati mah teu apal

            “Tétéh, teras wé ti Taman Bunga téh, bélok kanan, ka pasar Mariwati keun, belok kanan deui” kang yasir ngajelaskeun, anggger kuring teu apal,

            Sapanjang jalan haté mah norowéco sieun teu kapendak alamatna, najan diteger-teger gé, jaba wanci maju ka poék,

            Teh Defa jeung nu lianna ngobrolkeun masalah Muscab téa, kuring ngan ukur mairan, haté tetep teu tenang,

            “Pokona mah Muscab téh kudu suksés najan basajan gé nya!” ceuk téh Defa

            “Iya lah siip, mun teu voting ge syuro wé atuh” usul téh Yaumi, kuring ngan ukur kerung teu ngarti, asal milu wéh pokona mah J

            “Nya atuh ulah aya Muscab wé ari badé Syuro mah” téh Asri protés

Téh Nira ukur unggeuk,   

            “Nya atuh Muscab nya sekarang aja wé!” om Hade malah lain deui

            “Naha Om?” nu lain pada kerung

            “Kan kita sekarang téh mau ke Taman Bunga Nusantara sekalian aja Muscab” heheh om Hade seuri, kuring gé milu seuri, nu lianna sarua da maenya aya Muscab ngadadak kieu

            Sanggeus nepika Cibadak, kuring jeung téh Yaumi neleponan kang Yasir, sieun nyasar pangpangna mah, anggeur nyebatkeun sakedap deui, hehehe rada plong haté téh ayeuna mah,

            Hareupeun Taman Bunga Nusantara téh Defa mandeg mayong ongkoh hoyong  nyungkeun informasi ti Taman Bunga, tapi sieun kaburitan di jalan, ké wé cenah tos uih ti bumi kang Yasir, ceuk nulainna, teh Defa nurut

            Kamana deui yeuh? Saréréa bingung, da jalan mulai rada nyempitan jeung teu mulus siga nu tadi, om Hade ngajalankeun mobil rada laun, bari terus nu lainna neleponan kang Yasir, sinyal mulai lup lep, kadang aya kadang henteu, saréréa sami teu aya sinyal dina hapéna, ah bismillah wé ieu mah, bari tataros ka nu aya di jalan, aya wéh nu nunjukkeun tebih kénéh cenah ka Sela Gombong mah, euleuh euleuh asa di ujung dunia téa atuh ieu mah, jaba ngaliwatan rungkun jeung kebon paroek, untungna barudak talibra, asa dimana ieu téh? Padahal masih kénéh Cianjur kasebutna, mudah-mudahan teu nyasar nya! Can di Dubai Ceu! Kuring ngupahan maneh na jero haté J

            Bray aya caang deui, da geus pasanggrok jeung pasar Mariwati téa, masih kénéh culang cileung, om Hade nu ti tadi nyupiram rada ngahuleng soalna jalan beuki leutik, sieun mobil teu bisa asup,

            “Kang kumaha tebih kénéh? Tos dugi ka pasar yeuh?” kuring buru-buru nelepon kang Yasir

            “Tebih bu!”

            “Waduhh kumaha mun mapah kadinya tiasa?” kuring nanya da sieun mobil teu bisa asup

            “wahh mapah mah, sajam bu! Mosil ge lebet ngan jalanna awon!” kang Yasir ngajelaskeun

            “Kumaha bu ibu? Badé mapah waé?” om Hade rada merod

            “Wahh mapah mah sajam Om!” kuring ngajelaskeun padahal mah sieun mun mapah téh teu kabayang mun si Abang hayang diakod jaba beuratma ge lima belas kilo, kajeun ngojég wé kuring mah

            “Ahh masuk meureun Om!” nulain mairan sarieun mun dititah mapah mah teu kabayang atuh jauhna ari sajam mah

            “hayu atuh bismillah!” si Om majukeun deui mobilna, kabayang téh tos cakeut bumi kang Yasir téh, sihoréng???? L

            “Wahh tebih kénéh atuh Néng!” ceuk tukang warung

            “Kumaha atuh, lanjut saja?” kuring menta penadapat nu lainna

            “Hayu lah sugan wé aya kang Yasir di payunna!”

Mobil maju deui, bari ngaroblor ningali alam nu éndah kabina bina, langit bulao kasebrot panon poe soré, layung tea meureun disebutna téh, jaba teu aya hujan, jadi jalanna teu laleueuer, kebon dimana-mana, awan ge meuni bodas nyacas siga kapas, tapi haté tetep galécok sieun aya nanaon di jalanna. Bari terus biwir mah babacaan, muntang kanu kawasa,

            Singgetna mah nepi wéh kanu dituju, kang Yasir tos ngantosan payuneun bumi rakana, tos sasalaman teras ka bumina, Alhamdulillah dugi ogé, jaba éndahna alam Cianjur meuni atra katénjo, da ayana di mumunggang téa, jaba Cirata meuni ngeplak bodas ti kajauhan katojo panon poe nu rék balik ninggalkeeun éndahna alam Cianjur, beu! resep geuning di Mariwati téh, paré keur meujeuhna rampak kembangan, nu aya dina uteuk kuring mah, béas murah wéhh hehehe, dasar otak bisnis! :P

            “Hayu ah tos sonten!” kuring hayang geura balik soalna ninggalkeun nu keur nyusu kénéh,

            “Hayu!” téh Defa mairan, nu lainna unggeuk satuju, padahal mah betah kénéh, Om Hade gé meuni pok deui pok deui ngajak difhoto, ah dasar lain milik, hapé kuring mah kamérana jadul, hapé téh Yaumi lowbat cenah, ah untung aya teh Asri, lumayan difhoto payuneun masjid heula, dua kali jeprét siip lah!

            “Hayu ah!”kuring maksa gegebegan da sieun burit teuing, pangpangna mah di jalanna mulai poék, karunya ka supir teu aya nu ngagentosan, euh atuh emak-emak téh engké mah wajib diajar nyetir geura J karunya pak supir teu aya nu ngagentos padahal tos capéeun bari luut léét késang, kuring diuk di hareup, haté mah teu paruguh da bisi aya nu bendu, akhirna tos ngarayu téh Yaumi jeung téh Defa alhamdulillah kersa caralik di payun, beuteung ngerebek menta dieusian, da bongan ti lohor tacan kaeuisan nanaon

            “Hmmm sigana Mobil haus yeuh! Om Hade mancing

            “Pa supir juga!” kuring mairan

            “Hayu lah, siap!” téh Yaumi ngajakan ngabaso jeung martabak

            “Asiikk martabak jeung baso yeuh!” Om Hade atoh, komo kuring da kabeuki kana baso jeung martabak téh

            “Kita mah ikutan ajah kumaha emak-emak wéééhhh!!” téh Defa ngawakilan para gadis nu calik di pengker

            “Ahh nu penting salamet, sholat maghrib wéh!” ceuk téh Yanmi

            “hmmmm”

“Ahh naon wé nu penting mah wareg jeung halal!”

“okééhh” kabéh sapuk, saluyu!

Ba’da sholat maghrib di Masjid Rindu Alam, biur mobil muru Cianjur nu tos poék, kaéndahan alamna teu katingal deui, ngan ting kariceup ting gurilap lampu wé sajajalan téh

            “Euh teu nyangka nya, urang bakal jalan-jalan babarengan bari ngadadak kieu!” ceuk kuring

            “Iya! Ieu rusiah Allah, pasti aya hikmahna” Om Hade mairan

            “Pan éta ibuna kang Yasir ngantunkeun gé rusiah Allah, jaba ngadadak teu aya nu apaleun, pan badé masak sanés?” téh Defa ngajelaskeun,

            “Meuni asa ngimpi, jaba abdi mah ti énjing kaluar ti bumi téh, aduh boa si Mamah ngambek nya!” téh Yaumi  bangun nu bingung sieun diseuseulan ku ibu mertua meureun, téh Asri jeung téh Nira mah jempling wé bangun tos narundutan, éta wé teu kecét-kecét, duka ngarémutan naon tah, sigana mah ngémutan ‘sang kekasih’ atawa sidang meureun, atawa ngemutan KUA? Hehehe pisssss!!

Alhamdulillah tos dugi ka Hypermart, wareg deuih da dieusian baso samangkok, teras nganteurkeun heula téh Yaumi nu sieun dipolototan ibu mertua na, hehehe! Teras néng Asri sareng néng Nira nu bobona di kandang sapi, hahaha! Komo teh Defa mah di kandang macan cenah, ahhh antukna mah dugika rorompok deui, bari sieun dipolototan Abah tercinta bonganna  ninggalkeun si Adé, hampura Dé! Mamah téh hoyong jalan-jalan!

Tah ieu téh rusiah Allah disebatna, nu teu apal-apal badé jalan-jalan ka Mariwati, padahal teu direncanakeun!

Cag ah!

*Catatan :

1, hapunteun ka réréncanga n nu namina diserat dina seratan ieu

2, ieu mah mung sakadar seratan bilih aya nu lepat tong maledog nya sing karunya ka emak-emak! J

3, iraha badé jalan-jalan deui???

4, diantos kripik seuhah na méh seratan kuring layak terbit, piiisss ahhh!

Catatan perjalanan Emak Rempong bagian 3

Cianjur, 1 Juli 2013